Nga Eleni Ibi
Fjalët kanë një fuqi të jashtëzakonshme për të lëvizur shpirtin tonë, për të krijuar një rrjedhë emocionale që shkon përtej fjalëve vetë. Në thelb të tyre, ato janë si pikëllimi i një vallëzimi, si valët që zbresin mbi një bregdet, duke lënë gjurmë të pazgjidhura në rërën e kohës. Në botën tonë të përbuzur nga zhurma e pamenduar, fjalët e thumbojnë me forcën e tyre të padukshme. Ata janë si thënia e një zogu që zhytet në heshtjen e natës, por përhapin një efekt të thellë në zemrat tona. Fjalët që thumbojnë janë si shigjetat që kapërcejnë muret e zemrës, duke lënë plagë që vështirë për të shëruar. “Përjashtimi” është një nga fjalët që ndjejnë si një shpërthim i brishtësisë sonë emocionale. Ndjenja e të qenit të vetmuar, të ndarë nga të tjerët, ka një efekt të thellë në identitetin tonë. Është si të ecësh në një rrugë të errët, pa dritën e ndihmës së një mikut ose një dashuri të prekshme. Ndjenja e të humburit të dikujt që je i lidhur është si të gërryerin e zemrës sënde të dashur. Në kohërat e vështira, “ndjekja” është një fjalë që mund të thumbojë më shumë se çdo gjë tjetër. Kur ndjekim të bëhet ligj, dhe kur besimi ynë në drejtësi dhe në qeverisje po lëkundet, ndjenja e frikës dhe e pasigurisë zgjat rrënjët në thellësi të shpirtit tonë. Por në të njëjtën kohë, ka edhe fjalë që janë si qirinji në errësirën tonë emocionale.
“Drita”, “shpresë”, “dashuri”, janë fjalë që i japin një kuptim të ri jetës sonë, që na shtyjnë përpara edhe kur rruga duket e vështirë dhe e paqëndrueshme. Prandaj, në këtë vallë të fjalëve që lëvizin shpirtin tonë, ne duhet të jemi të kujdesshëm me fjalët tona, të zgjedhim me kujdes ato që përdorim dhe të përdorim fjalë që nxisin shpresë, dashuri dhe ndërtimin e një bashkësie më të mirë për të gjithë. Sepse në fund të fundit, fjalët janë shprehja e mendimeve dhe ndjenjave tona, dhe ato kanë fuqinë për të krijuar ose për të shkatërruar. Në përditshmërinë tonë, fjalët janë si veglat me të cilat ndërtojmë komunikimin, shprehim mendimet tona dhe formojmë lidhjet tona me të tjerët.
Megjithatë, ka fjalë që mbajnë peshën e tyre, ato që ndezin shpirtin, ato që bëjnë të ndihesh i fuqishëm, por gjithashtu ka fjalë që thumbojnë, që shkaktojnë dhimbje dhe shkaktojnë pasoja të mëdha. Fjalët që thumbojnë janë një realitet i trishtë i botës sonë, për shkak të fuqisë së tyre për të lënë gjurmë të mëdha në mendjet dhe zemrat tona. Një tjetër fjalë që mund të thumbojë është “ndarja”. Ndarja e një personi nga një person i dashur ose një bashkëshort, ndarja nga një vend i dashur ose një punë e dashur, mund të shkaktojë dhimbje të thella emocionale dhe të shkaktojë një vuajtje të gjatë dhe të dhimbshme. Edhe fjalët e papranueshme dhe fjalët e padrejta mund të shkaktojnë dëme të mëdha. Ata që përjetojnë diskriminim, urrejtje, ose fyerje për shkak të fjalëve të tilla mund të ndjejnë një humbje të identitetit dhe vlerave të tyre, duke shkaktuar pasoja të mëdha në vetëdijen dhe mirëqenien e tyre emocionale.
Megjithatë, është e rëndësishme të kujtojmë se edhe përkundër fuqisë së fjalëve që thumbojnë, ne kemi fuqinë për të ndryshuar narrativën tonë dhe për të ndikuar në mënyrë pozitive në botën tonë. Duke përdorur fjalët në mënyrë të kujdesshme dhe duke shprehur respektin dhe dashurinë tonë për të tjerët, mund të ndërtojmë një mjedis më të harmonizuar dhe më të drejtë për të gjithë. Dhe duke qenë të kujdesshëm me fjalët tona, mund të ndërtojmë ura të forta komunikimi dhe lidhje njerëzore që janë rezistente ndaj shkatërrimit emocional.
