Nga: Korça Plus
Në një kohë kur pritshmëritë ndaj një spitali janë të qarta dhe të patjetërsueshme, spitali rajonal i Korçës duket se ka humbur rrugën për të arritur ato standarde.
Në vend që të ofrojë shërbime bazë shëndetësore, ky institucion është kthyer në një pasqyrë të hidhur të mungesës së burimeve dhe përkujdesjes.
Në një vend që pretendon të ketë një sistem shëndetësor funksional, Spitali Rajonal i Korçës është një përjashtim i dhimbshëm.
Në fillim, mungesa e pajisjeve më të thjeshta si një termometër duket absurde.
Si mundet një spital të funksionojë pa mjetet më bazike për diagnostikim ?
Në vend që të lehtësojë vuajtjet e pacientëve, spitali duket se shton ankthin dhe pasigurinë e tyre…
Ilaçet, që normalisht duhet të jenë në dispozicion për trajtime të menjëhershme, janë po aq të rralla sa dhe një termometër funksional.
Kjo mungesë e thellë i detyron pacientët të kërkojnë ilaçet vetë, jashtë spitalit, ose të vuajnë pa zgjidhje.
Gjendja higjenosanitare është një tjetër shqetësim i madh.
Aty ku duhet të mbretërojë pastërtia dhe steriliteti, mbretëron një atmosferë e rëndë dhe e ndotur.
Pacientët përballen me rrezikun e infeksioneve dhe komplikimeve të tjera për shkak të mungesës së kushteve të duhura sanitare.
Më tej, për sa i përket shërbimit, mjekët dhe infermierët janë të pranishëm fizikisht, por shpesh duket se mungojnë emocionalisht dhe profesionalisht…
Ndihma dhe kujdesi që duhet të ofrohet me dhembshuri dhe përkushtim shpesh zëvendësohet me indiferencë dhe mungesë të plotë përkushtimi.
Pacientët shpesh mbeten të anashkaluar, të neglizhuar dhe të trajtuar me një ftohtësi që është më shumë se shqetësuese.
Në vend që të jetë një vend shërimi dhe shprese, spitali rajonal i Korçës është larg të qenurit një institucion që përmbush funksionin e tij bazik.
Ai është kthyer në një vend ku mungesa e përkujdesjes dhe burimeve është më e dukshme se kudo tjetër, e pikërisht për këtë arsye, ai mbetet ende larg të qenurit një spital i vërtetë…