E përsëri them: Njeriu, ky i panjohur…
Kudo në botë është primare të mësosh të flasësh, të veprosh, të studiosh, të punosh e të fitosh…këtu tek ne duhet të dish të heshtësh e të bësh ” të paditurin” e si qorr, shurdh e memec, të presësh!
Këtu të gjithë flasin tepër e punojnë pak…biznesin e fillojnë me themelet e një karrige drejtuesi! Atë që ke njohur si njeri “të zakonshëm” apo qefli gote, papritur e shikon “me gravatë” e dosje nën mëngë…një lloj “llotarie” e cila fillon të bëjë realitet çudirat e përfitimit të paligjshëm të parave.
Dhe ti hesht…nuk flet, ” ngarkon” hajvanët dhe ikën, ikën, sepse çdo gjë është fallco!
Janë shumë të pakët ata që ia dalin mbanë, të mësuar të rezistojnë…
Pjesa më e madhe e njerëzve janë të sëmurë nga llafollogjia, dhe duke folur thjesht se duhet të flasë, nuk gjejnë kohë më për të menduar thellë e për të vepruar!
Kjo është më e keqja sot…nëse një barakë mund ta bësh gradiaçelë, apo një monopat autostradë, këtë njeri është shumë e vështirë për t’a ”bërë”…
Ndërgjegja e tij prej kohësh është një ndërgjegje e dhënë me qera…
Nga Ilir Jano
