Lotët e liqenit në Prespë, legjenda shqiptare. Njëherë e një kohë, një peshkatar po peshkonte në liqenin e Ohrit. Në rrjetën e tij, ai kishte kapur një shtojzavalle, e cila po qante dhe i lutej që ta lëshonte përsëri në ujë. Peshkatari u magjeps nga bukuria e saj dhe nuk e la të ikte. Ajo luftoi për të dalê dhe ia doli, por fatkeqësisht veshja e saj u kap në rrjetë. Fustani i saj ishte pjesë e trupit dhe ajo nuk mund të notonte pa të në ujërat e thella të liqenit. Ajo iu lut peshkatarit që t’ia kthente fustanin, por ai nuk pranoi. Ai ishte marrëzisht i dashuruar pas saj dhe vendosi t’i propozonte nëse donte të kishte sërish fustanin e saj. Ajo pranoi dhe ata u martuan. Nga kjo martesë lindën dy fëmijë. Djali quhej Mali i Thatë, ndërsa vajza Prespa. Ajo ishte një nënë e dashur dhe e kujdesshme, por i mungonte shumë bota nënujore nga vinte dhe kërkonte çdo ditë fustanin e saj.
Një ditë, kur peshkatari nuk ishte në shtëpi, e gjeti fustanin të fshehur diku, e veshi dhe u zhyt në liqenin e Ohrit dhe nuk u kthye më. Vajza e saj e vogël Prespa qante çdo ditë. Ajo ishte e dëshpëruar dhe askush nuk mund t’i ndalte lotët e saj. Vëllai i saj donte ta ndihmonte, kështu që ai u bë i fortë dhe filloi të ndërtonte një mur për të ndaluar lotët e saj. Legjenda thotë se vëllai i saj u bë një mal me shkëmb të thatë që luftoi gjatë gjithë kohës për të mbajtur lotët e saj. Asnjë bimësi apo pemë nuk mund të rritej në këtë mal. Ndërsa Prespa u mbyt në lotët e saj dhe krijoi Liqenin e Prespës. Ajo vazhdon të qajë edhe sot, lotët i rrjedhin malit nëpër kanale dhe përfundojnë në liqenin e Ohrit, ku ndodhet nëna e saj.
Ka edhe versione të tjera të kësaj legjende ku gruaja e dashur e peshkatarit quhej Lyhnida, ndërsa dy fëmijët e saj quheshin: Enkelej dhe Ohri. Kjo legjendë është pjesë e trashëgimisë jomateriale të Pogradecit, që tregohet brez pas brezi.
