Dita e pazarit.
Si ditë pazari në Korçë ka qenë dita e shtunë. Kjo ditë ishte e shpallur për një qëllim të caktuar dhe e ndërvarur edhe me ditët e pazarit të qyteteve të tjera të qarkut të Korçës, që fshatarët e këtij qarku të kishin mundësinë të vinin ditën e shtunë në këtë pazar. Kështu Pogradeci, Bilishti dhe Erseka e kishin caktuar ditën e enjte si ditë pazari. Pra, ditën e enjte pazari në qytetin e rrethit të tyre, kurse ditën e premte e kishin lënë si ditë udhëtimi për tu ndodhur ditën e shtunë në Korçë, si dhe anasjelltas. Tregtarët e Korçës udhëtonin ditën e mërkurë për të qenë prezent në ditën e pazarit, të enjte, në njërën prej këtyre qyteteve dhe të shtunë të ndodheshin në qytetin e Korçës.
Fshatarët e Pogradecit e të Devollit sillnin për të shitur në Korçë vetëm disa prodhime karakteristike që u shiteshin më tepër në këtë qytet, si p.sh. nga Pogradeci sillnin grurë të bardhë,për të bërë trahan, bollgur, apo grurë me lëng e ashure; gështenja, rrush, qershi e tj. Ndërsa ata të Devollit sillnin më tepër fasule, patate e ndonjë prodhim tjetër bujqësor.
Veç këtyre qendrave të qarkut të Korçës, tregtarët korçarë shkonin e bënin tregti edhe në qytete të tjera të vendit e jashtë Shqipërisë. Kështu, në Elbasan e Berat, shkonin sidomos tregtarët voskopojarë me mushka të ngarkuara duke e bërë rrugën nga Opari. Qytete të tjera për ku shkonin tregtarët kanë qenë edhe Manastiri, Seleniku,Kozhani gjer në Vollo e Janinë. Tregtarët shisnin mall e blinin e sillnin prej andej mallra të ndryshëm.
Nga Berati sillnin vaj ulliri dhe ullinj. nga Elbasani sillnin vaj ulliri dhe duhan, nga Kosturi sillnin rrush.
Tregtarët shkonin e vinin me karvane e, më vonë, me zgjerimin e rregullimin e rrugëvë, me talike e llandona.,
Vazhdon me PRODHIMET E ARTIZANËVE .
Nga Gjergji Gusho